Zoals u waarschijnlijk weet zijn er in Italië twintig wijngebieden. Het ene wijngebied is een stuk bekender dan het andere. Calabrië is zo’n wijngebied dat minder is gekend, laat staan van de druivenrassen die het gebied heeft.

De Gaglioppo druif is zo een druif die iets minder gekend is.

Qua wijnen loopt Calabrië iets achter op de andere wijngebieden in Italië, wat niet heel vreemd is, want er is minder beweging in dit wijngebied. Calabrië heeft slechts 15.000 hectare aan wijngaarden. Er zijn drie druiven waar het gebied oprecht trots op kan zijn. De Magliocco, de Mantonico Blanco en de Gaglioppo druif.

De Gaglioppo is een redelijke grote druif en heeft een redelijke dikke schil maar ondanks dit heeft de wijn en lichtere kleur.

Dankzij deze dikke schil is zij goed bestand tegen de hitte die Calabrië soms heeft.

De druif heeft in vergelijking met andere druiven redelijk wat zorg nodig.

De Gaglioppo komt maar liefst in alle elf appellaties van Calabrië voor. De bekendste DOC waarin ze floreert is DOC Cirò, de lage heuvels in het noordoostelijk gedeelte van Calabrië, rond de badplaats Cirò Marina ( daar komen ook de beste wijnen vandaan die gemaakt zijn van Gaglioppo.

De wijnen gemaakt van Gaglioppo geven zachte tannines, lichte zuren en zijn licht van kleur met een lichte kruidigheid.

Sommige wijnen van deze Gaglioppo gaan ook op barriques.

De Gaglioppo wordt ook geblend met oa. Cabernet Sauvignon.

Deze wijnen kan je serveren bij antipasti, pasta's of risotto op basis van tomatensaus, bij rood vlees, lamsvlees en bij kazen.

Info: Philippe Roels

Vergelijk dit met het veilen van kunstwerken, schilderijen, antieke objecten en zelfs huizen, zij het nu door fysische aanwezigheid (live-veiling), of via kooporder, via telefonische bieding, via account of via computer of tablet (live-bidding).

Veilinghuizen met een wijndepartement spelen immers een uiterst belangrijke rol in de mythevorming én dus de prijsvorming van de wijnen. Zo kunnen wijnkastelen de prijs van hun wijnen gestadig zien stijgen.

Voor gespecialiseerde veilinghuizen met wijnexperten in dienst zoals Sothebey’s ( omzet draait tussen 25 en 30 miljoen euro) en Christie’s ( recordomzet van 44,5 miljoen euro) zijn dit een sterk groeiende business.

Ook minder gekende veilinghuizen spelen gretig mee met deze trend. Meestal gaat het hier om wijnen van oudere jaargangen.

Particulieren, wijnhandelaars en restauranthouders kunnen op die manier publiekelijk wijnen aanbieden, in de hoop er een zo hoog mogelijke prijs voor te krijgen. Soms worden die wijnen vrijwillig aangeboden, soms gedwongen door bijvoorbeeld een faillissement. Voor de koper is het dus van groot belang dat er een gegevensdossier is opgesteld door het veilinghuis dat antwoord geeft op de vragen:

- waar werd de wijn bewaard?

– hoeveel keer is hij van eigenaar verwisseld?

–in welke verpakking is hij aangeboden?

– hoever het niveau van de wijn in de fles is gezakt (oxidatie)?

– is hij nog drinkbaar?

– kan hij nog bewaren?

– is het geen vervalsing? - enzovoort…..

Deze antwoorden spelen zeker een belangrijke rol in de bepaling van de prijs. Zelfs ondrinkbare wijnen vormen een object voor verzamelaars. Wijnen met een sterk merkimago ( vb. Petrus ) worden vaak op veilingen aangeboden. Bordeaux blijft het best scoren, alsook Champagne en Bourgogne. Vergeet ook niet dat meer en meer wijnveilingen het jachtterrein is geworden van speculanten die alleen wijn kopen omdat ze hopen die later tegen nog hogere prijzen opnieuw te verkopen.

Vooral in crisistijd willen wereldwijd heel wat rijken een deel van hun geld investeren in bepaalde oude wijnen.
Wees indachtig dat wijn kopen op veilingen bijkomende kosten vergt zoals de veilingkosten (15%, incluis btw over de hamerprijs) én eventueel de verzend- of bezorgingskosten.

Voor diegenen die aan deze veilinghype willen meedoen kan ik enkel meegeven dat trouwens heel wat wijnen niet beter worden door ouder te worden, ze zijn soms gewoon versleten. De speculant of etiket verzamelaar zal de wijn meestal toch niet drinken. Soms kan je op een veiling wijnen ontdekken die heel goed zijn, maar niet zo’n grote naam hebben én door de speculanten genegeerd worden.

Toeslaan zou ik zeggen. Pas als je als wijndrinker achteraf de kwaliteit hebt ontdekt, pas dan kan je zeggen dat je een koopje hebt gedaan.

Georges De Smaele, wijnrecensent.

_{Het was voorspelbaar, want na Bordeaux kon Bourgogne niet nalaten om een eigen prestigieus wijnkenniscentrum uit te bouwen.}

_{Het centrum zal zeker de wijntoerist antwoord geven op zijn talrijke vragen zoals….wat bedoelen ze in de Bourgogne met een Climat? Wat maakt de ondergrond in de wijngaarden van Bourgogne zo bijzonder? Welke organoleptische verschillen zijn er tussen een Chablis en een wijn uit de Mâcon ? Welke druivenrassen gedijen het best in de Bourgogne? Hoe zit het met de wetgeving? Allemaal vragen waarop je binnenkort antwoord gaat krijgen in de drie Cités des Vins die de Bourgogne aan het bouwen is, in Beaune, Chablis en Mâcon.}

_{Eén locatie is niet voldoende om alle streek- en wijneigenschappen in detail te kunnen vertellen over het rijke wijngebied van de Bourgogne. Het worden dus drie kenniscentra over alle facetten van het Bourgondische wijngebied met respect voor het historisch erfgoed.}

_{Voor de Cité des Vins in Mâcon worden twee bestaande gebouwen (de huidige locatie van het BIVB’s Maison des Vins en het Maison Mâconnaise des Vins) samengevoegd. Twee architectenbureaus hebben een centrale uitbouw bedacht met als blikvanger een 17 meter hoog gebouw geïnspireerd op de ronde vormen van een houten wijnpers.}

_{Dit aantrekkelijk, educatief aanbod van 1.900 vierkante meter kent een prijskaartje van 3,9 miljoen Euro. Dit alles zal een leuke en eigentijdse bezoekersruimte zijn voor activiteiten en proeverijen waarop de belangrijke boodschappen over de Bourgognewijnen zullen aangekaart worden. Verder is gedacht aan een kelderboetiek, een ontdekkingsbar en een platform voor wijntoerisme. Workshops, trainingsruimten en vergaderzalen zullen natuurlijk niet ontbreken bij dit prestigieus ontwerp. Deze site wil jaarlijks 55.000 bezoekers aantrekken. De opening is voorzien in het voorjaar 2021.}

_{Net als in Chablis wordt alleen gewerkt met eerlijke materialen die te maken hebben met de wijnwereld. In dit geval zijn dat hout, natuursteen uit Bourgogne, glas, metaal en zink.}

_{Wat betreft de Cité des Vins in Beaune zijn nog niet alle details bekend. Wel is duidelijk dat dit kenniscentrum onderdeel wordt van een groter gebouw waarin ook een hotel en twee restaurants zullen worden ondergebracht.}

_{De derde voorziene site bevindt zich in het hart van Chablis ( DE PETIT PONTIGNY IN CHABLIS). Weggestopt in de wijngaarden maakt de internationale reputatie dit dorp tot een wereldwijd icoon voor wijnliefhebbers. Als boegbeeld van de regio Chablis en Grand Auxerrois was Chablis een voor de hand liggende locatie voor de Cité des Vins in de Yonne. In de charmante kelder van Petit Pontigny zal het worden gehuisvest en een uitbreiding van deze 12e eeuw constructie is reeds gepland.}

_{De Cité des Vins zal dus een showjasje zijn in termen van erfgoed en identiteit. Chablis ligt in het hart van de Route Touristique des Vignobles de l’Yonne die bezoekers door pittoreske dorpjes leidt om gepassioneerde wijnbouwers te ontmoeten. Het is goed verbonden door de snelweg A6 en de aanwezigheid van de Cité des Vins zal de aantrekkingskracht in de toeristische regio Troyes vergroten. Ook in deze site hoopt men 40.000 bezoekers aan te trekken.}

_{De opening is voorzien in het voorjaar 2021.}

Wijnliefhebbers, noteer dit alvast in jullie agenda 2021 !

_{Bronnen: cite-vins-de bourgogne.fr en wijnwijs.eu}

_{Georges De Smaele, wijnrecensent} 

_{Voor CIB - Didier De Wever}

Verwijzend naar de titel hierboven, moet bij ons niet in miljoen hectoliter gerekend te worden, al betekende 2018 wel degelijk een recordjaar voor de Belgische wijnbouw. Met 1.961.588 liter lag de productie vorig jaar zelfs dubbel zo hoog als in 2017.

Van die recordoogst kwam 957.105 liter uit Vlaanderen en 1.004.453 liter uit het Waalse landsgedeelte. Grotendeels kleurde de wijn wit (783.867 liter), gevolgd door schuimwijn(780.739 liter), rode wijn (337.390 liter) en rosé (59.562 liter).

Voor deze recordproductie tekenden samen 134 Belgische wijnbouwers, over een gezamenlijke oppervlakte van 383 hectare aan wijngaarden.
De beste Belgische wijnen: Achttien Belgische wijnen krijgen een gouden medaille toegekend door de Vereniging Vlaamse Sommeliers (VVS). Dat gebeurde na een proeverij in Ter Groene Poorte in Brugge. was de vijftiende editie van “Beste Belgische Wijn”. Met de proeverij wil de VVS haar appreciatie en geloof in de Belgische wijnbouw duidelijk maken. Die wijnbouw is duidelijk bezig aan een opmars. Dit jaar werden 180 wijnen van 46 verschillende domeinen geproefd.

Ter vergelijking, in 2005, bij de eerste editie proefden de sommeliers nog 21 wijnen. De deelnemende wijnbouwers vertegenwoordigen 82,5 procent van de totale Belgische productie in 2018. Achttien wijnen daarvan kregen een gouden medaille. Wijndomein Schorpion uit het Limburgse Vliermaal haalde met vier stuks het hoogst aantal gouden medailles binnen.

Zo’n tien wijndomeinen namen voor het eerst deel aan de proeverij. De medaillewinnaars en hun wijnen worden voorgesteld en geproefd tijdens de happening van de Belgische wijnen op de Horeca Expo Gent op zondag 17 november.

Dit zijn de winnaars:

1. Chant d’Eole Blanc de Blancs (Domaine du Chant d’Eole) 2. Pinot Gris
(Kluisberg) 3. Pinot Gris (Pietershof) 4. Chardonnay (Pietershof) 5. Zwart Brut
(Schorpion) 6. Cuvée Houben (Schorpion) 7. Blanc de Blancs (Schorpion) 8. Goud Brut
(Schorpion) 9. Ruffus Chardonnay Brut 10. Ruffus Brut Rosé (Vignoble des Agaises) 11.
Contrepoint (Vin de Liège) 12. L’insoumise (Vin de Liège) 13. Belgian Bull’s Blood
(Hoenshof) 14. Waes Wit (Waes) 15. Waes Rood (Waes) 16. Blanc de Blancs Brut
(Stuyvenberg) 17. Peregrino (Haksberg) 18. Pure White Albarino (Vandeurzen) Entre-
deux-Monts sleept wel een zilveren en bronzen medaille in de wacht.

Meer info op:
https://bestebelgischewijn.be/resultaten

Het Verenigd Koninkrijk heeft zijn eigen wijn marathon. Vorige maand vond in Surrey de eerste halve marathon plaats in het Verenigd Koninkrijk. Net zoals in de Médoc, loopt het parcours langs verschillende wijngaarden en zijn er verschillende haltes waar je een lokaal wijntje kunt proeven, met wat kaas en crackers. De start en finish vond plaats op het domein www.denbies.co.uk.

Misschien een idee voor onze Vlaamse wijnboeren maar dan een editie met de elektrische fiets of step?

Georges De Smaele, wijnrecensent en lid bij de Vereniging van de Vlaamse Sommeliers.

Over en uit!

Het is zover. De nu 71 jarige Robert Parker stopt definitief met het schrijven van wijnkritieken. “Zijn” Wine Advocate was onbetwist de meest invloedrijke publicatie in de wijnwereld. Parker vestigde zijn reputatie ook bij ons – met zijn beoordeling van de jaargang 1982 van Bordeaux. In die tijd was de wijnwereld nog overzichtelijk en kon één man nog een blad maken waarin alle belangrijke wijnen werden beoordeeld. Maar het groeien van de wijnwereld na pakweg 2000 was het voor één persoon niet meer te realiseren. Parker nam andere proevers in dienst. Parkers smaak – veel hout en veel alcohol – was duidelijk, die van zijn medewerkers minder. Op die manier trad een zekere verwatering van het merk Wine Advocate op. Toen Singaporese investeerders in 2012 een meerderheidsbelang namen en er een nieuwe hoofdredacteur kwam, werd Parkers invloed op het blad nog kleiner. In die zin was zijn tijdperk ten einde. Overigens is Michelin sinds 2017 grootaandeelhouder met 40% van de aandelen.

Frankrijk – EN NU WILLEN ZE ALLEMAAL WEER WIT

Tijdens Découvertes en Vallée du Rhône bleek dat dit wijngebied flink in zijn maag zit met de trend dat er steeds meer witte wijn wordt gedronken. Logisch voor een gebied waar maar 6% van de wijnen wit is. Aan de toenemende vraag naar rosé kan het nog enigszins voldoen – rosé wordt immers van blauwe druiven gemaakt – en er wordt zelfs overwogen de maximaal toegestane opbrengst voor rosé in 2019 te verhogen. Maar voor meer witte wijn moeten er meer witte druiven worden aangeplant en dat gaat zomaar niet. Zoiets mag niet ten koste gaan van de blauwe aanplant, en dat betekent dus uitbreiding van het wijngaardarsenaal. De mogelijkheden daartoe worden in kaart gebracht. Intussen zijn ze in de Rhône blij met China, een groeimarkt die vrijwel alleen maar rode wijn wil hebben. Rood is ook de kleur van China. Er zijn zelfs Rhône producenten die al hun wijnen voor de Chinese markt in rode dozen doen en dat schijnt positief te zijn voor de afzet.

Frankrijk – BLIJF EENS HANGEN IN DE BOURGOGNE

Een hoop Vlamingen trekken dit jaar weer naar het zuiden van Frankrijk en naar Spanje en dan is de Bourgogne een ideale tussenstop. Maar je kunt er natuurlijk ook wat langer blijven. Er is daar genoeg te doen. Op de officiële website van het Bureau Interprofessionnel des Vins de Bourgogne (BIVB), www.bourgogne-vins.fr, kun je gratis de Guide des Fêtes Viticoles downloaden met daarin allerlei activiteiten en feesten die de verschillende dorpen en streken dit jaar organiseren. Van Chablis tot voorbij Mâcon kun je van alles meemaken, van concerten in Clos de Vougeot en kamermuziek in Meursault tot kunstexposities in Chablis en literatuursessies in de wijngaarden. Uiteraard zijn er balades gourmandes en open dagen. Die vind je in de Guide des Caves Touristiques, ook gratis te downloaden

Frankrijk – NIEUWE DRUIVENRASSEN IN BORDEAUX

Bordeaux heeft zijn oog laten vallen op de albariño druif (Portugal). Deze druif die in de toekomst een van de druivenrassen is die als revolutionaire stap toegelaten zou moeten worden bij het maken van Bordeaux. Er is zelfs een voorstel om voor rood marselan, castets, arinarnoa en zelfs touriga nacional toe te staan, en voor wit albariño, petit manseng en liliorila. Ze zouden alleen voor Bordeaux en Bordeaux Supérieur mogen worden gebruikt. Dus op Pomerol met touriga nacional (Portugal) moeten we nog even wachten. Het gaat hier om een toegeving van maximaal 10%, met een maximale aanplant van 5%. Bijzonder dat het conservatieve Bordeaux zo reageert op de klimaatsverandering. Dan moet het wel serieus zijn!

TRENDS – WIJNMAKERS WILLEN VERMOUT

Na gin is ook vermout een tijdje terug van weggeweest – tenminste, in ons land dan. In het herkomstland Italië hebben ze deze versterkte wijn, gearomatiseerd met absintalsem, andere kruiden en specerijen, altijd in ere gehouden. En nu willen bekende en minder bekende wijnproducenten ook een graantje meepikken. Dr Loosen werkt samen met Belsazar voor de Belsazar Vermouth Edition Riesling. Dr. Loosen (Weingut Dr.LOOSEN-Duitsland). Innocent Bystander uit het Australische Yarra Valley maakt Causes & Cures. In het Verenigd Koninkrijk, en dan vooral in Londen, is de rage eveneens groot en hebben wijn producenten als Albourne Estate een eigen vermout gelanceerd. En nu kan ook François Lurton (topwijnboer uit Bordeaux) het niet laten een vermout uit te brengen op basis van de druif die hij zo goed kent, sauvignon blanc. De extra dry vermout heet Léonce, naar zijn overgrootvader. Maar die dronk waarschijnlijk gewoon absint.

Georges De Smaele, wijnrecensent.

dd. augustus 2019.

Voor CIB/Didier De Wever

Iedereen heeft wel al eens gehoord over Absint (Absinth). Het is een sterke drank met een sterke anijs smaak en een groene kleur. Via het internet ben ik dan ook op zoek gegaan naar meer informatie over dit sterk goedje.

Aan het einde van de 19de eeuw was dit drankje razend populair in heel Europa en werden er allerlei mysterieuze eigenschappen toegeschreven. Absint zou hallucinaties veroorzaken, kunstenaars zouden veel meer fantasie krijgen door de drank, het zou lust opwekkend zijn, enz.

Toen in 1870 bijna alle wijnstokken in Frankrijk afstierven tengevolge van een virusziekte werd het de meest populaire drank in Frankrijk. Vooral in kunstenaarskringen werd het veel genuttigd. In Frankrijk werden de verliezen tijdens WO1 zelfs toegeschreven aan deze drank. In bijna heel Europa werd het in het begin van de 20^e eeuw verboden. Frankrijk kwam daar enkele jaren achteraan en stak alle alsemvelden in brand. Alleen in Engeland en Spanje is de drank nooit verboden. Behalve de naam van groene godin kreeg het ook de naam van groene gevaar mee. Vooral onder de kunstenaars in Parijs was Absint zeer populair. Verlaine was eraan verslaafd. Degas, Picasso en Toulouse Lautrec schilderden de drank en hun gebruikers. Vincent van Gogh zou onder invloed van absint zijn geweest toen hij zijn oor afsneed. De twee grote producenten van de 19^e eeuw Pernod en Ricard hebben de giftige alsem vervangen door een grotere dosis anijs en noemden het vervolgens Pastis.

Wat is absint?

Absint is een sterke-drank-soort die wordt gemaakt van onder andere absintalsem. Daar komt de naam van de drank ook vandaan. Verder zitten er in absint anijszaad, venkelzaad en andere kruiden. Het is een groen drankje dat gemaakt wordt van alcohol en het kruid alsem. Het heeft een bittere anijsachtige smaak. Absint bevat 55% tot wel 70% alcohol. Het kruid alsem bevat thujon en absintine. Thujon werkt bij een zeer grote dosis enigszins hallucinerend. Absintine veroorzaakt de bittere smaak. Absint werd in 1909 in onze contreien verboden omdat het tot waanzin zou leiden. In 2005 is het verbod voor België opgeheven.

Absint smaakt bijzonder bitter. Om de bittere smaak te verzachten worden aan de absint kruiden toegevoegd zoals anijs en koriander. Ook wordt suikerwater toegevoegd. Dat gebeurde eind negentiende eeuw volgens een vast ritueel. Eerst deed men de absint in het glas. Vervolgens hield men een geperforeerd lepeltje met daarop een suikerklontje boven het glas. Daar overheen goot men water waardoor de suiker langzaam oploste. Het drankje werd troebel van kleur, zoals ook gebeurt bij het toevoegen van water bij Pernod. Gezien het hoge alcoholpercentage neemt men 

tegenwoordig aan om de absint aan te steken zodat de helft van de alcohol verdampt . Ook kan men een suikerklontje op de absint leggen en dan aansteken waardoor het een lichte karamelsmaak krijgt en aldus de alcohol verdampt. De effecten van absint zijn voor het belangrijkste deel toe te schrijven aan alcohol. Thujon werkt licht hallucinerend maar alleen bij hoge doseringen. Vroeger voegde men koper aan de absint toe om het drankje mooi groen te maken. Een deel van de giftige effecten van de oorspronkelijke absint kan mogelijk verklaard worden door het toevoegen van koper. Ook het hoge alcoholpercentage heeft bijgedragen aan de problemen die bij het gebruik van absint ontstonden. Bovendien is het de vraag of men in die tijd de alcohol altijd wel op de goede manier bereidde.

Gebruik van absint is door de alcohol zowel geestelijk als lichamelijk verslavend. Langdurig gebruik kan zenuw- en hersenbeschadiging veroorzaken. Ook hier is de alcohol de boosdoener. Langdurig gebruik kan leiden tot lichamelijke en geestelijke achteruitgang. Bij langdurig chronisch gebruik kan absint hersenbeschadiging, psychoses, hallucinaties en intellectuele aftakeling veroorzaken.

Alsem als kruid is gedroogd verkrijgbaar bij smartshops. Alsem kan ook zonder alcohol gebruikt worden. Het wordt dan gedronken als thee of gerookt. Vanwege de intens bittere smaak is pure alsem thee bijna niet te drinken. Het toevoegen van pepermuntblad of anijs kan de bittere smaak verzachten. Voor roken geldt hetzelfde als voor thee: het is extreem bitter. Om een rookbare mix te maken, mengen gebruikers de alsem soms met kruiden als Wild Lettuce, Wijnruit en Pepermuntblad. Ook het gebruik van een sigarettenfilter bij het roken wordt door smartshops aangeraden omdat je op die manier de bittere smaak niet in je mond en op je lippen proeft.

Er zijn verschillende technieken of rituelen om absint te schenken. Suiker komt in al deze rituelen voor en wordt in opgeloste vorm toegevoegd aan de absint om de bitterheid tegen te gaan. Vaak wordt hierbij gebruik gemaakt van een speciale absinthlepel; een lepel met gaatjes waardoor de opgeloste suiker in het drankje kan vallen. We kijken naar de twee meest voorkomende rituelen:

Traditioneel ritueel

Schenk wat absinth in een glas. Leg op het glas een absintlepel met daarop een suikerklontje. Druppel hier vervolgens ijswater over zodat de suiker uiteenvalt en oplost. Door dit proces vertroebelt de absint wat. Voeg eventueel naar smaak nog wat druppels ijswater toe om het drankje te verdunnen. 

Boheems ritueel

Is wel een beetje tricky. Dompel in dit geval de lepel met het suikerklontje onder in de absint om deze vervolgens weer op het glas te leggen en aan te steken. De gekarameliseerde suiker valt in de absint. Roeren maar en klaar! Let op: het is niet aan te raden om sterke absint voor dit ritueel te gebruiken i.v.m. brandgevaar.

In Frankrijk vind je absint gewoon in elke supermarkt maar ik heb het drankje nog in geen enkele supermarkt zien staan hier in Belgie. (Wil je mij verbeteren als dat niet waar is ?) Je ziet, er wordt veel over gezegd en gefantaseerd maar uiteindelijk is het gewoon een kruidige sterke drank waar een wat mysterieuze sfeer rond hangt. Veel mensen noemen het drankje dan ook ‘De Groene Fee ‘om wat in die sfeer te blijven. Wil je zelf eens proeven? Dat kan in verschillende hippe cocktailbars of gewoon gezellig bij je thuis.

Absinth is nu weer gewoon te koop. Vanwege het hele hoge alcoholpercentage wordt het ook populair onder studenten, die het stoer vinden om miniflesjes Absinth naar binnen te werken. Puur wel te verstaan! Dat is natuurlijk niet verstandig.

Feit blijft dat het een drank blijft uit een ver verleden met een hoop mythes eromheen, maar is het niet zo dat iets dat verboden was mensen altijd zal intrigeren?

Geniet van je Absinth, maar drink het met mate!

Georges DeSmaele, Advanced certificate in Wines and Spirits.

Mei 2019