Voor wie alle bospaden en Vlaamse landwegen plat gewandeld heeft is er goed nieuws: tot 25 april kan je in Kortrijk terecht voor het gratis fotofestival Track & Trace. 

Het interactieve parcours voert je door de Kortrijkse binnenstad mee zowel langs bekende als minder gekende verrassende locaties.

Foto’s van (inter)nationale en plaatselijke fotografen vormen een unieke mix waarbij opvalt hoe goed er nagedacht werd over de plaatsing van de foto’s.

 

 

 

Wannes Capelle zorgt op zijn eigen manier voor grappige en soms ontroerende verhalen en anekdotes bij de beelden  (in het sappige West-Vlaams met ondertitels).

Het grootste deel van de expo wordt gepresenteerd in de openbare ruimte en is dus vrij te bezoeken. Voor de binnen locaties moet een tijdslot gereserveerd worden.

 

Meer info: www.trackandtracekortrijk.be

 

Tekst/foto's Balder Deschildre

 

 

Op vlak van architectuur is Villa Empain een echt art-decopareltje gelegen op de statige Rooseveltlaan in Brussel.

 

Het werd gebouwd in opdracht van  baron Louis Empain begin jaren 30 van vorige eeuw.

Het gebouw heeft een rijke geschiedenis en huisvestte vroeger onder andere  een tijdlang de ambassade van de USSR.

Nadien werd het gebouw verwaarloosd en raakte het in verval.

Na enkele 10-tallen jaren leegstand werd de villa aangekocht door de Boghossianstichting die het gebouw 4 jaar lang restaureerde en terug in zijn oorspronkelijke glorie deed herleven.

De Villa Empain opende haar deuren in 2010 als Centrum voor Kunst en Dialoog tussen Oosterse en Westerse culturen.

Nog tot 18/04 kan je er terecht voor de expo ‘The Lighthouse’: tal van hedendaagse installaties en sculpturen rond alle verschijningsvormen van licht door kunstenaars van over de gehele wereld.

 

Foto's/Tekst Balder Deschildre

 

Redu, een klein dorpje in het hartje van de Belgische Ardennen. Bij velen gekend voor zijn boeken en mooie wandelgebieden.

Sedert 2018 is er nog eens andere reden om erheen te gaan: Mudia.

Ik zou het kunnen omschrijven als een interactief en educatief museum, al wil de oprichter, voormalig marketing-goeroe en kunstverzamelaar Eric Noulet,  graag af van het woord ‘museum’.

Hij wil de onderdompeling in de kunstwereld eerder zien als een attractie.

Jong en oud kunnen in de prachtig gerenoveerde pastoriewoning op een zeer toegankelijke manier kennis maken met meer dan 300 meesterwerken van de Renaissance  tot de hedendaagse kunst.

Qua namen moet deze ‘attractie’ zeker niet onderdoen voor de traditionele 'musea' die we kennen.

Alle kunstvormen zijn aanwezig, van de klassieke schilder-en beeldhouwkunst over strips en foto’s tot zelf animatiefilms.

Zo kunnen we stukken bewonderen van niemand minder dan Modigliani, Klimt, Rodin, Magritte, Warhol, Léger, Pieter Bruegel (de Jonge), Ensor, Spilliaert, Kandinsky, Hergé,  …

Jammer genoeg waren de Picasso’s en Toulouse-Lautrec tijdelijk uitgeleend.

 

Tekst/foto's Balder Deschildre

 

 

Grasduinen in alles wat wijn aangaat was en is zoal mijn dagelijkse kost in deze ‘ blijf in uw kot ‘ periode.

Onlangs ontdekte ik een site waarin men berichtte dat twee wijnvrienden uit de streek van Nantes (Fr) na drie jaar experimenteren een wijn hadden gemaakt die naar hop smaakt.

Na de fermentatie van de cépage blend melon de Bourgogne en chardonnay wordt hop toegevoegd. Volgens mij geen nieuwe uitvinding daar wijnmakers elders in Frankrijk en zelfs in België al lang bezig zijn met bieraroma’s te fabriceren.

Het nieuwe zit hem waarschijnlijk in de volgorde binnen het vinificatieproces.

Echte wijnliefhebbers en radicale wijnprofessionelen vinden dit een inbreuk op de natuurlijke presentatie van het druivennat.

Ik dacht daarbij terug aan een van mijn eerste wijnlessen waarbij de docent verwees naar het Franse decreet uit 1907 waarbij druivenwijn werd beschreven, namelijk dat wijn een product is dat uitsluitend tot stand komt door gehele of gedeeltelijke vergisting van druiven of van druivenmost.

Klopt deze stelling nog ?

 Zoals er bij alle voedingsproducten een evolutie in de tijd is waar te nemen is dit ook te plaatsen bij deze twee  ‘Wine Hop gamma’ wijnmakers.

Wat is er verkeerd bij het toevoegen van hoorntjes of pellets aan de tank na fermentatie en deze jus enkele dagen te laten trekken ?

Om dit proces te vervolledigen worden deze gehopte wijnen op hun droesem gerijpt alvorens tot de botteling over te gaan.

Als wijnproever wilde ik meer duiding. Reeds meer dan 40 jaar hou ik notities bij van wijnen die mijn tong en keel passeerden en ik herinner mij dat ik soms als aroma kenmerk witbier, geuze Lambiek of Stoutbier noteerde.

Ik raad jullie aan om de hierna opgegeven wijntjes eens te proeven om te zien of de aroma beschrijving klopt. Natuurlijk zullen de bierdrinkers het hierbij een stuk gemakkelijker ervaren.

Zonder toevoeging van hop na de fermentatie zoals hierboven beschreven analyseerde ik volgende wijnen op de aanwezigheid van aroma’s van bier:

 

Henri Marie, vin jaune uit de Jura (Frankrijk):

“ Deze witte wijn (Savagnin druif) heeft een ingetogen geur van appel, citrusvrucht, deeg, brood, geuze Lambiek, walnoten, hazelnoot en gedroogd fruit…..”

 

Prosecco (Glera druif) uit Valdobbiadene (Italië)

“ Deze bubbelwijn geeft mij de primaire aroma’s van meloen, perzik, peer, bloesem en witbier.....”.

 

Bier- en wijnliefhebbers zullen bijvoorbeeld Stoutbier gemakkelijk terugvinden in cabernet sauvignon. CS is droog en zoetig en het stoutbier is terug te vinden in de geroosterde koffiesmaak.

 

Witbier en chardonnay bevatten samen fruitige tonen. Chardonnay heeft dezelfde smaken die vaak als ‘bitter’ worden gevonden in witbier.

 

Pils en riesling hebben beiden een fris zuurtje en een ongecompliceerde smaak. Wijnen van riesling passen dan ook perfect bij de echte pils drinker.

 

Houdt u ook van Fruitige bieren, dan geniet pinot noir u voorkeur.

 

Persoonlijk heb ik geen bezwaar tegen deze wijnevolutie en het mengen van wijn met biergist. Biergist is trouwens gezond doordat het rijk is aan een verscheidenheid aan proteïnen, vitamines en mineralen. Laat ons bescheiden zijn in deze nieuwe evolutie in het wijndrinken.

De nieuwe generatie wijnproevers zal zich moeten aanpassen en zal het zeker moeilijker hebben bij het detecteren van deze mengwijnen. Wat mij betreft huldig de leuze ‘blijf matig bij het drinken van alcoholische dranken’, zo kan je voluit genieten !

‘ Boire moins, mais mieu ‘ !

 

Georges De Smaele (wijnjournalist)

Februari 2021 

 

   

 

In Mechelen hebben twee broers, Joost en Hans Bourlon, een uitstekend initiatief genomen dat – niet verwonderlijk – een enorm succes kent. 

Kunstuur 1 (dat loopt tot eind januari) is uitverkocht, maar je kan – zoals ik – geluk hebben dat er juist een annulatie was. Ik raad in elk geval aan Kunstuur 2 vanaf half februari in het oog te houden.

 

Er worden 32 topwerken van Belgische kunstenaars uit de periode 1887-1938 voorgesteld. Valerius De Saedeleer bv. is prominent aanwezig.

Op zich is dat al knap, maar het is vooral de manier waarop de tentoonstelling werd uitgewerkt die lof verdient.

Het is corona-tijd en dat vraagt van de organisatie speciale maatregelen. Je wordt ingedeeld in groepen van maximum zes, je krijgt een vouwstoeltje mee, oortjes en een audio.

Alles wordt na elke rondgang ontsmet. Je hoeft geen enkele deur aan te raken, alles gaat automatisch.

Terwijl je naar een inleiding luistert, gaat stipt op tijd de deur open naar de eerste zaal en ben je omringd door een achttal schilderijen. De eer om het eerste werk te bespreken valt aan burgemeester Bart Somers, die in een videobeeld plots mee in de ruimte staat.

Het schilderij is een portret van een kenner.

Maar het is een chirurg neus-, keel- en ooraandoeningen die uitleg geeft over Zelfportret met zwarte Oorlap.

Bij De Mosseleters (Gustave De Smet) zien we Pascale Naessens; bij een tafereel als een scène uit een film (De Dronkaard) zien en horen we regisseur Stijn Coninx.

Gert Verhulst en Hans Bourlon zijn ook commentatoren.

We kennen hen als CEO’s van Studio 100, een organisatie die een belangrijk aandeel had in het tot stand komen van het geheel.

 Het schilderij waarover het gaat wordt speciaal belicht. Dat op zich draagt al erg bij aan de appreciatie.

Gedurende een soort inleiding zien we de BV’s geprojecteerd in een hoek van de zaal, maar niet te lang zodat je snel de aandacht kan vestigen op het schilderij zelf.

De hele rondleiding duurt exact een uur  en doordat je op een stoeltje kan zitten is er evenmin gevaar voor lichamelijke als voor geestelijke vermoeidheid!

Ik heb niets dan lof voor het uur kunst en de manier waarop het is uitgewerkt. Ik heb me al ingeschreven voor de volgende uitgave die begint vanaf 13 februari!

 

De prijzen variëren tussen10 en 14 €.

Info en reservatie : klik hier

 Bespreking: Gerda Sterk, bestuurslid van VJV en SKEPP

 

 

 

 

In het Luikse ‘La Cité Miroir’ kan je nog tot 14 februari terecht voor een overzichtstentoonstelling van Albert Giacometti (1901-1966).

De Zwitserse schilder en beeldhouwer is vooral gekend om zijn kenmerkende ranke surrealistische sculpturen.

Je komt de tentoonstelling binnen door een replica van zijn atelier in Parijs waar hij het grootste deel van zijn leven woonde en werkte.  

Een 35-tal (vooral kleinere) beelden staan centraal op een informatieve tafel zodat je ze van alle kanten kan bewonderen en  aan de wanden hangen een reeks tekeningen.

Het tot tentoonstellingsruimte omgevormde modernistische zwembad is op vlak van architectuur ook een aanrader.

Het zwembad (gelegen op de 3^de verdieping van een multifunctioneel complex) werd half vorige eeuw voltooid en ontving zwemmers tot 2000. In 2009 startten de renovatiewerkzaamheden.

 

Tekst/foto's Balder Deschildre