Na een onderbreking van twee jaar, om de door iedereen bekende redenen, zijn De Florastappers op zondag 20 maart opnieuw present in de Vierde Zaal, Driebeekstraat 2 te Gentbrugge voor de start- en aankomstplaats van de ‘Floratochten’.

Op de editie 2022 zijn 6 afstanden uitgestippeld nl. 6, 9, 13, 20, 24 en 30 km. Voor de andersvaliden is er ook een omloop voorzien. Zij volgen de 6 km stappers maar we voorzien in een ommetje waar nodig.

Alle afstanden gaan over onverharde en rustige wegen door de groene pool ten noorden van Gentbrugge, nl. de Gentbrugse Meersen. De 20, 24 en 30 km verplaatsen zich dan verder richting het groene en landelijke Heusden / Destelbergen.


Vanuit de startzaal vertrekken alle afstanden samen, om vrij kort erna het Rattendaelepark binnen te wandelen. Vele jaren geleden was dit een kasteeldomein, waarvan de achthoekige traptoren het enige vervallen restant is van het kasteel. In de volksmond spreekt men hier van kasteel Vilain.

Via het verhoogde wandelpad gaat het richting Gentbrugse Meersen. Op het einde van het Lieveheersbeestjes pad is de eerste splitsing. De 6 km gaat linksaf richting Gentbrugge, de overige afstanden zetten hun weg verder langs het Dwergkerspad en komen in de Koningsdonkstraat uit. Kortdaarna is er een nieuwe splitsing ter hoogte van het “Kasteel Coninxdonck”.

De 9 en 13 km trekken de Gentbrugse Meersen in, terwijl de 20, 24 en 30 km wat verder in de straat rechts afslaan in de Jan Van Aelbroeckdreef om hun weg, volop in het groen, via de Weverbosdreef verder te zetten richting Heusdenbrug.

De ietsje langere wandelaars gaan over de huidige Heusdenbrug en slaan dan meteen het jaagpad in langs de Schelde in. Dat wordt gevolgd tot aan de afslag naar de Kruisdreef. Langs rustige straatjes en groene stroken wordt de eerste rustpost in de Zandakkerlaan bereikt.

De 20, 24 en 30 km wandelen verder naar het domein Kollebloem. Na verwerving door de gemeente Destelbergen werd het gehele domein ingericht als natuurzone en plechtig geopend op 26 mei 2013. Het is een mooi stukje groene zone. In het domein zijn honden aan de leiband verplicht, maar is er aan
de voorzijde een hondenlosloopweide voorzien.

De omlopen gaan dan verder langs rustige paden, straatjes en enkele goed weggestoken stukjes groen richting Damslootmeer. De 20 km stappers gaan niet zo ver maar slaan ter hoogte van de Gaverstraat de Rendekensstraat in. De 24 en 30 km vervolgen hun weg tot aan de volgende rustpost in het clubhuis van Zeilclub RBSC, die eigenaar is van het Damslootmeer. Zij stellen dit privéterrein uitzonderlijk open voor onze Floratochten.

De 30 km stappers maken van hieruit een extra lus richting Destelbergen via het jaagpad aan de Schelde en over rustige en onverharde wegen naar het prachtige Reinaert park in Destelbergen met het prachtige het kasteel, waar nu de gemeentediensten zijn ondergebracht.

De terugtocht gaat dan richting Damvallei. Het is nu een uniek natuurgebied waar het rustig wandelen  is. Na de Damvallei komen de wandelaars van alle afstanden geleidelijk aan terug samen in de verschillende, goed uitgeruste rustposten. De omlopen vervolgen verder via rustige en onverharde
wegen met vaak prachtige uitzichten en heel veel groen door de Gentbrugse Meersen en het Noordbos richting aankomstzaal.

informatie
Prijs: Leden 1,5€, niet leden 3€, kinderen minder dan 12 jaar gratis
Vrije start tussen 7 en 15 uur (30 km tot 12 uur, 21 en 24 km tot 13uur)
Inschrijvingen; De Vierde Zaal – Driebeekstraat 2, Gentbrugge
Bereikbaarheid: E17 afrit 10 Gentbrugge
NMBS-station Gentbrugge op 1 km (opgelet weekenddienst)
De Lijn: Bus lijn 3 – halte Braemkasteel
Bussen lijn 9 en 20 – halte Braemkasteelstraat

 

 

Deze prachtige site vind je in Leuven, niet héél ver van het station.

De hele plek is een bezoek méér dan waard: je kan er wandelen in een uniek natuurdomein, je kan de abdij bezoeken en er is PARCUM, een tentoonstellingsruimte. Bovendien kan je er speciaal ter plaatse gebrouwen bier drinken en een hapje eten. In de tiendenschuur kan je biologische producten kopen. 

 

Kom binnen in het klooster

De bezoekers route leidt je door de gerestaureerde ruimtes in het eeuwenoude klooster. De audiotour helpt je kijken naar details waarbij je anders niet zou stilstaan of die je misschien zelfs niet zou zien.  De mooie glasramen bv. beelden het leven van de stichter Sint Norbertus uit. 

 

Bibliotheek

Abdijen zijn hotspots voor het intellectueel leven en deze bibliotheek is daarvan een verzamelpunt geweest. Helaas heeft het Franse bewind in 1796 de Parkheren gedwongen een groot deel van hun collectie van de hand te doen. Wat in de KU Leuven terecht kwam, werd vernietigd door de brand van 1914. 

Vandaag zien we weer een mooie collectie. Strek je uit op de ligbanken en bewonder het plafond in alle rust!

 

De refter

Hoogst waarschijnlijk zagen de broeders niet meer in welke schitterende zaal ze stilzwijgend hun karige maaltijden zaten te eten. Boven hun hoofden is er een stucwerk plafond vol symboliek, onder hun voeten een natuurstenen tegelvloer en tegen de muren monumentale olieverfschilderijen. 

 

PARCUM

Parcum is een tentoonstellingsruimte waarin religieus erfgoed een permanente collectie vormt. Tijdelijke tentoonstellingen behandelen een thema op het kruispunt van religie, kunst en cultuur. 

Tot 16 januari 2022 gaat er een expo door, getiteld: Blik op oneindig.

 Elke religie heeft verhalen over de schepping, over (het leven na) de dood, over hoop. We zien menselijke reflecties over de zin van het bestaan vooral vanuit het christelijke standpunt, maar met soms een vrij objectieve toelichting ernaast. Eeuwenlang werden mensen bang gemaakt met wat hen te wachten zou staan in de hel als ze zondigden. Het Laatste Oordeel was evenmin iets om zich op te verheugen.

Wij hebben stukken kruis van Jezus (naar het schijnt genoeg relikwieën om een boot mee te bouwen), maar ook de islam heeft memorabilia, zie de afdruk van sandalen van de profeet.

 

De expo is de moeite waard, maar je hebt nog maar een week op ze te bezoeken. 

 

Dan volgt: 

             On the move

                                                                        5.05.22 - 28.08.22

Kom mee op tocht langs religieuze wegen, heilige reisgezellen en bedevaartsoorden. 'On the move' belicht wat mensen dreef en drijft om op pad te gaan.

 

Groepsverantwoordelijken

Speciaal voor groepen: Joanna Leung is de communicatieverantwoordelijke. Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.

In de gerestaureerde watermolen zijn er zalen om te vergaderen of om te feesten

 

Verdere nuttige gegevens: www.abdijvanpark.be

                                           Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.  

                                           016 27 44 80

                                           Abdij van Park 7    3001 Leuven

 

Geschreven door Gerda Sterk, lid van Humanistisch Verbond, Vlaamse Journalisten Vereniging (VJV), SKEPP. 

 

Net zoals Coca-Cola, penicilline…enz. is gefermenteerd druivensap een toevallige ontdekking. Men gaat ervan uit dat de ontdekking van wijn er per ongeluk is gekomen doordat druivensap zou zijn vergist in een kuip (?). De geschiedenis leert ons dat wijn, na water, één van de oudste gekende dranken is. Er zijn in de Kaukasus resten van wijngaarden teruggevonden die tot 7000 jaar teruggaan. Het probleem in de ‘Oude Tijden’ stelde zich hoe men wijn bewaarde en vervoerde. De eerste wijnen werden in zakken  van dierenhuiden van schaap, geit of rund bewaard. Het is pas rond 3000 vóór Christus dat het eerste glas werd ontworpen in Syrië. De techniek van glasblazen werd beter ontwikkeld door de ‘Oude Romeinen’ rond 1730 vóór Christus. Voor het bewaren en transporteren werden amforen gebruikt doordat glas destijds té breekbaar was.

Men neemt dus aan dat voor het eerst de deugd van het drinken van gefermenteerd druivensap moet geplaatst worden in het Mesolithicum (Oude Steentijd). Het gefermenteerde vocht werd gedurende enkele dagen, hoogstens enkele weken eenvoudig in rotsholten bewaard. De eerste echte innovatie van bewaren en vervoeren van vloeistof was door het gebruik van zoogdierhuiden. Geitenleer was de beste houder wat blijkt uit tekeningen naar modellen die voorkomen op oude Griekse afbeeldingen. Er zijn ook aantekeningen dat de oudste bekende vloeistoffen zoals water, melk, de eerste gefermenteerde dranken gemaakt van granen (proto-bieren), oliën en ook wijnen werden bewaard en vervoerd in huiden van herten, paardachtigen, kamelen, runderen, schapen, geiten en varkens… .

De kunst was dan ook de dieren zo goed mogelijk te villen. De gemakkelijkste huiden om te drogen onder het zonlicht, te naaien en te dragen op de schouder waren geitenhuiden die goed waterdicht waren. Het dier werd dan ook al lang in verband gebracht met de geschiedenis van de wijn. Deze traditie is verrassend genoeg niet uitgestorven: in het Baskenland in de Spaanse Pyreneeën worden zakken, gemaakt van geitenleer nog steeds verkocht aan toeristen en bergwandelaars. Van de Romeinse Oudheid tot aan het Spanje van Franco werd het gebruik van wijnzakken voor vervoer in de bergen simpelweg regelmatig gebruikt omdat het veiliger was dan vervoer van vloeibaar in vaten of glazen flessen. Transport van wijn heeft dus zeven millennia deze methode gekend.

 

 

 

WEETJES !

 

Franse beeldhouwer Clodion (1738-1814) – geboren te Nancy en overleden te Parijs. – lid van de vereniging ‘Academie Royale de Peinture et de Sculpture (Parijs)-mythologisch wezen dat drinkt uit een met wijn gevulde op de schouder gedragen geitenzak.

Evangelie van Mattheus (9,17)

(17) ‘ Noch doet men nieuwe wijn in oude leder zakken; anders zo barsten de leder zakken, en de wijn wordt uitgestort, en de leder zakken verderven, maar men doet nieuwen wijn in nieuwe leder zakken, en beide te zamen worden gehouden’

Betekenis: Wijn werd in ‘Jezus’ dagen bewaard in leren wijnzakken. Zo moet ook het onderwijs van Jezus, dat hij vergelijkt met jonge wijn, bewaard worden in een wijnzak. Met de wijnzak bedoelt ‘Jezus’ een mens die bereid is zijn onderwijs als jonge wijn te ontvangen.

Een wijnzak in die tijd was gemaakt van een geitenvel. Deze is eerst flexibel en soepel. Na verloop van tijd wordt de zak harder en minder flexibel en is de rek eruit. Jonge wijn gaat nadat het in de zak is gedaan door met fermenteren. Daardoor komt koolstofdioxide vrij en zet de zak uit. Een oude zak die niet meer elastisch is kan dan scheuren en dan gaan zowel de zak als de wijn verloren.

 

Spreekwoord: oude wijn in nieuwe zakken

door de vorm, de uitvoering lijkt dat iets nieuws, maar het is precies hetzelfde gebleven.

 

Georges De Smaele, wijncriticus

 

 

 

Dit onbekende champagnegebied is hard op weg om de hotspot van de champagne te worden.

 

Wat vroeger het lelijke eendje van de champagne bleek te zijn kreeg een facelift dat zich ontplooide tot eyecatcher van de champagneregio’s.

Destijds werden de druiven meestal verkocht aan grotere champagnehuizen in en rondom Reims. Lagere opbrengsten en goedkopere grond maakten de regio impopulair.

Dit wijngebied heeft voor lange tijd aan de poorten van de ‘officiële’ champagne gestaan. Tot 1927 werd de streek dan ook de ‘champagne deuxième zone’ ofwel tweederangs champagne genoemd. Hun druiven werden gebruikt door de grote huizen als aanvulling. Het werden blends wanneer de ‘klassieke’ champagnedruiven ontbraken, of wanneer ze erg duur waren. De wijnboeren van de Aube werden uiteindelijk moe van dit tweederangs wijnetiket en verkregen vanaf de jaren dertig dat de Aube officieel werd verbonden aan de wijnbouw Champagne. 

Begin 1900 hebben de grote producenten in de regio Reims zelfs geprobeerd om de Aube zijn officiële classificatie van champagnestreek te ontnemen wat leidde tot enorme stakingen van de champagneboeren in de Côte des Bar. Gelukkig behield dit zuidelijkste deel van de Champagne haar Appellation d’Origine Controlée.

Geografisch situeert de streek Côte des Bar zich in het noordoosten van Frankrijk. Het als ‘région naturelle’ aangewezen gebied ligt in het departement Aube, in de regio Grand Est. Deze Côte des Bar is opgedeeld in twee districten vernoemd naar de gelijknamige gemeenten: Bar- Sur-Aube (ten oosten van de stad Troyes) en Bar-Sur-Seine (ten zuidoosten van Troyes). Bar-Sur-Aube zelf, Colombey-Les-Deux-Eglises (woonplaats met nagedachtenis aan generaal Charles De Gaule), Voigny, Colombé-la-Fosse-Arrientières en Champignol-lez-Mondeville zijn zeker  te bezoeken gemeentes. Bar-Sur-Seine zelf, Essoyes (woonplaats schilder Renoir), Mussy-sur-Seine, Noë-les-Mallets en Les Riceys (stille rode wijn op basis van pinot noir) zijn langs de Bar-Sur-Seine zijde de moeite om deze prachtige  wijnstreek met haar cadoles (stenen wijnhutjes) te verkennen.

Momenteel heerst er grote vreugde bij de champagne wijnliefhebbers, want de Côte des bar (23% van de 34.000 hectare van de AOC vandaag) herbergt nu enkele juwelen van flessen. De wijnboeren zijn de pioniers van de biodynamica in de Champagne. Zoals Maison Fleury (een ster in de Groene Gids), die de essentie belichaamt van wat de wijngaard en het vinificatieproces kan bieden op ecologisch vlak. Aan de echte champagne liefhebbers raad ik graag 7 champagnehuizen of champagneboertjes aan in deze te exploreren wijnstreek: Albert Beerens (Arrentiéres), Michel Falmet (Rouvres-les-Vignes), Nicolo et Paradis (Arsonval), Christian Peligri (Colombey-les-deux-Eglises), Champagne Drappier-100% ecologisch (Urville), Champagne Philippe fourrier (Baro- ville), Champagne D.Massin (Ville-sur-Arce). De meeste champagne is gemaakt van de volgende druivensoorten: pinot noir (80%), pinot meunier en chardonnay. Daarnaast zijn er in mindere mate ook gebruikte of soms vergeten* druivensoorten waarvan champagne wordt gemaakt zoals de cépages pinot blanc, pinot gris, albanne*, petit meslier*… Zeer uniek is dat in de Côte des Bar er ook enkele wijnboeren zijn die champagne maken van enkel de pinot blanc druif.

De combinatie met goedkopere grond resulteerde dat een aantal champagneboeren in de 21ste eeuw wel een risico durfden te nemen. Ze ontdeden zich van het ‘traditionele’ en in hun ogen oude klassieke manier van champagne maken en experimenteerden met het champagneproces met meer oog voor de impact van het type grond (Côte des Bar = hoofdzakelijk mergelgrond), het milieu en de ongediertebestrijding. En deze switch werpt zijn vruchten af ! In 20 jaar tijd zijn er ruim 20% wijnboeren bijgekomen en is champagne uit de Côte des Bar populairder dan ooit !

Bijkomend voordeel is dat deze champagne minder prijzig is dan die uit de Marne Vallei (de vallei bij Reims en Epernay). De vraag stelt zich hoelang dit nog blijft duren want door de hoge populariteit begint ook de prijs van de grond te stijgen. Momenteel is één hectare wijngaard een miljoen Euro waard, behoorlijk duur dus al.

Allen op champagneverkenning naar de Côte des Bar.

Enkele weetjes:

Bodem van de Côte des Blancs = krijtgrond

Bodem van Montagne de Reims = krijtgrond

Bodem van Vallée de la Marne = mergel, klei/zandgrond

Bodem van Côte des Bar = hoofdzakelijk mergelgrond)

 

Druivensoorten

L’Arbanne: de naam staat letterlijk in de wettekst. Witte druivensoort ook wel bekend onder de namen  fromenteau en Albana…

Le Petit Meslier: de naam staat letterlijk in de wettekst. Witte druivensoort die andere plaatselijke namen kent zoals queue rouge, hennquin, maillé…

Pinot blanc, le pinot gris, le pinot rosé (uit de pinot dynastie), le pinot de juillet (behoort tot de pinotvariëteiten), pinot meunier (goed voor 35% aanplant in de Champagne), le pinot noir (de Godfather van de pinot familie), chardonnay… 

 

Voor de toerist

Hôtels/Restaurants: 

-L’Hostellerie de la Montagne – www.hostellerielamontagne.com - tel.: 03 25015169

-L’Auberge du Lac – www.auberge-du-lac.fr - tel.: 03 25412716

-Le Garde Champêtre (restaurant) – www.lagardechampetre.fr - tel.: 03 52960006

Museum

- L’abbaye de Clairvaux – www.abbayedeclairvaux.com 

Georges De Smaele, wijncriticus.      

De familie de Kerchove de Denterghem is sinds meer dan anderhalve eeuw verbonden aan onder andere de Koninklijke Maatschappij voor Landbouw en Plantkunde en de Gentse Floraliën.

We weten het nog goed anno 1982 toen de eerste “Tuindagen van het Park van Beervelde” naar het voorbeeld van “Les Journées des Plantes de Courson” en “Chelsea Flower Show” plaatsvonden.

Graaf Renaud en Gravin Catherine (†) de Kerchove de Denterghem nodigden in hun park van 25 hectare toen een flink aantal adellijke families uit voor deze gebeurtenissen maar ook ieder andere bezoeker was welkom.

De eerste edities waren trouwens een tweedaagse gebeurtenis met amper een paar duizend bezoekers en 60 exposanten. Aanvankelijk waren de Tuinddagen vrij onbekend bij het grote publiek maar geleidelijk aan werd het de place to be voor iedere rechtgeaarde tuinliefhebber. Zo kon men rond het kasteel de niet commerciële standhouders vinden die zich toelegden op zeldzame soorten platen allerlei. Heden te dage zijn De Tuindagen een trendsetter in ons land en is tevens een visitekaartje geworden voor de Vlaamse sierteelt.

Jaar na jaar ging het in stijgende lijn en ook dit jaar (na een jaar van afwezigheid door corona) brak deze 66^e editie alle records met bijna 21.000 bezoekers op drie dagen. Het thema van deze herfsteditie was “Sprookjes”, een thema waar vele van de 240 standhouders gretig op inspeelden.

Graaf Renaud en Gravin Valérie de Kerchove de Denterghem hebben er dit jaar dan ook alles aan gedaan om iedereen het naar zijn zin te maken. Zo werd er ook aan de kleintjes gedacht, was er veel muzikale omlijsting en kon het buikje gevuld maar ook de dorstigen gelaafd worden. Dit allemaal in het prachtige kader van het park.

Met een gerust hart kan gezegd worden dat ook deze najaarseditie, ondanks corona en voorbereiding in de gietende regen, meer dan geslaagd was.

 

 

Artikel en foto's: Marc De Clercq

 

 

De voornaam kan in België gemakkelijk, mits de goedkeuring van de ambtenaar van de Burgerlijke stand, vrij worden gekozen. Doordat mijn zoon Dirk, wijndocent bij Syntra, jaarlijks vakantie neemt in ‘het Zuiden van Frankrijk’ overnacht hij samen met zijn echtgenote en kinderen bij voorkeur in een op zijn route liggende wijnstreek.

Keuze genoeg, denk maar aan de Champagne, de Bourgogne, de Beaujolais, de Jura, de Rhônestreek enzovoort. De ‘route du soleil’ nodigde hem 14 jaar geleden uit tot een overnachting in Cairanne, een dorpje in de zuidelijke Rhônestreek. De naam van mijn kleinzoon in wording was meteen gekozen.

Ware het een meisje geweest dan zou de keuze waarschijnlijk gevallen zijn voor cépagenaam zoals clairette, roussane,…(?) Een kwestie van in de wijnsfeer te blijven.

Ikzelf heb dit jaar (2021) een tussenstop genomen in Cairanne, het dorpje in de Côtes du Rhône-Villages  dat de beste wijnen van de streek voortbrengt. Ik bezocht er de plaatselijke wijncoöperatieve en één van de individuele ambitieuze wijnproducenten.

Domaine Rabasse Chavarin-Famille Couturier

De geschiedenis van het landgoed vertelt ons dat François Rabasse in 1880 een schuur kocht en drie hectare wijnstokken om er met zijn gezin te gaan wonen. Edmond, zijn zoon, zet de teelt en de wijnbereiding voort. Hij was de eerste die flessen wijn op de markt bracht. In 1925 verwierf zijn zoon Marcel nog eens vijf hectare. In 1950 was het de beurt aan Jeannine om het landgoed over te nemen. Met haar man Abel Chavarin, uit Rasteau, gaven ze een extra boost aan hun wijnen. In 1984 nam Corinne de fakkel over. Haar man Jean Paul Couturier zorgde verder voor de uitbreiding en verfijning van het gamma. In 1993 kwam Laure bij het team. Vandaag wordt ze ondersteund door haar kinderen Théophile en Martine en zo gaat het familieverhaal verder…

Bij het degusteren vertelt Théophile mij de bereidingswijze van zijn producten. “ Het begint allemaal in de wijngaard. We bewerken de grond machinaal en handmatig en we gebruiken geen herbiciden of insecticiden. Ook geen kunstmest maar een organische bijdrage op basis van schapenmest. Onze boerderij is in omschakeling naar biologische landbouw”.

 

 

Uit het uitgebreide gamma koos ik:

LES CAILLOUX, Plan de Dieu-Côtes du Rhône Villages 2017 (70% grenache, 30% mourvèdre)

Intense robijnrode kleur, rijk aan aroma’s van tijm, braambes, garrigue, kers en zoethouttonen. Vlezige tannine, rond met een zijdeachtige body.

 

AOC CRU CAIRANNE 2017 (60% grenache, 20% syrah, 20% mourvèdre)

Diep intens robijnrode kleur. Deze gsm-blend kenmerkt complexe aroma’s van kreupelhout, zwarte truffel, zwarte peper en kers. Frisse romige smaak met stevige tannine.

 

CAVE DE CAIRANNE (Coöperatieve)

Cave de Cairanne (1929)- wijnproducent “Maison Camille Cayran” ligt in het hart van het zuidelijke Rhônedal. Het dorpje Cairanne bevindt zich in het departement Vaucluse. Het assortiment van de wijnen is uitgebreid, gaande van IGP’s tot Cru’s. Bekende namen van omliggende wijndorpjes zijn o.a. Plan de Dieu, Rasteau, Vacqueyras, Gigondas, Châteauneuf du Pape. Het wijnareaal van de ‘Cave’ telt 550 hectare over het gehele Rhônedal.

Ik stel jullie twee ‘eyecatchers’ voor uit hun gamma stille wijnen:

Grande Réserve Cairanne 2020 (50% grenache blanc, 10% marsanne, 20% bourboulenc, 20% clairette)-wit.

Strogele kleur met groene reflecties. Zeer intense neus van perzik en abrikoos en witte bloemen. De mond is rijk aan honing en citroen. Een mooie ronde, in balans zijnde stille witte wijn met een lange afdronk. De aanwezigheid van een fijne mineraliteit is te danken aan de calcaire ondergrond. De ‘rondeur’ verklaart zijn opvoeding ‘sur lie’ (op droesem).

Camille Cayran Antique-AOC-2018 ( 50% grenache, 30% mourvèdre, 20% syrah)-rood.

Rode wijn met robijn/paarse kleuren. Geurend naar zwarte olijven en zwarte bessen. Aroma’s van toast, wilde kruiden en zwarte peper zijn sterk aanwezig. In de mond, tonen van vanille met een subtiele houtachtige lange afdronk. Deze prachtwijn, enkel uitgebracht bij een goed jaartal, is afkomstig van oude wijnstokken (50 tot 120 jaar) en is deels opgevoed in betonnen cuves en op Franse eiken vaten. Zeker een wijn met ouderdomspotentieel.

 

Cairanne bezoeken en zijn wijnen drinken loont de moeite!

 

Georges De Smaele, wijncriticus.